AHŞAP ÇATILARDA TAŞIYICI SİSTEMİ OLUŞTURAN ELEMANLAR

Basit çatılar geleneksel dülgerlik kurallarına göre tertiplenirler ve çatıyı oluşturan elemanlar, koruyucu en üst örtüden başlayarak şu adlar ve sıraya göre yer alırlar. 

ÇATI ÖRTÜSÜ

Çatı örtüsü, yağmur ve kar sularının bina içerisine önleyen en üst koruyucu örtüsüdür. 

ÇATI KAPLAMASI

Örtü malzemelerinin özelliğine göre tüm çatıyı örten ahşap kaplama veya seyrek kadronlardan oluşur.

MERTEKLER

Mertekler, üzerine ahşap kaplamanın veya kadronların çivilendiği kirişlerdir. Bu kirişlerin mesnetleri aşıklar olup aşıklar arası açıklığı ve taşıyacakları yüklere göre, kesitlerini hesap etmek gerekir. Ancak dülger işi yapılarda alışılmış, denenmiş, geleneksel boyutlardan yararlanmak mümkündür.

AŞIKLAR

Aşıklar merteklere mesnet teşkil eden taşıyıcı kirişlerdir. 3 – 3,5 m den sonra kesitlerinin statik hesapla saptanması gerekir. Geleneksel yapılarda denenmiş ahşabın da statik kontrolü yapılmalıdır. Aşıklar çatıda bulundukları yere göre, damlalık aşığı, ara aşık mahya aşığı adını alırlar. 

DİKMELER

Genel olarak, oturtma sistemlerde aşıkların oturduğu mesnetler olarak tarif edilebilirler ve bir taşıyıcı mesnede, duvar veya kolona otururlar. Dikmeleri duvar veya kolonlarına oturtmak veya bırakma kirişlerinden yararlanmak mümkündür.

BIRAKMA KİRİŞİ

Dikmeler, aynı düşey düzlemde duvar bulunmaması halinde bırakma kirişleri üzerine oturtulur. Bu kiriş münferit yük taşıyan ve eğilmeye çalışan bir kiriş olarak hesap edilir. Dikmenin mesnetten uzaklığının 1 m den fazla olmaması gerekir. 

RÜZGAR BAĞLANTILARI

Mertekler altına, çapraz olarak ve yarım geçmelerle çakılan, mertek boyutunda kadronlardır. Rüzgarın neden olabileceği hasarları önlerler.